Vrijdag 7 juni 2013 08:00, de wekker gaat… Het zonnetje schijnt. Na twee afgelaste sprongen is het dan eindelijk zover; vandaag zullen we vanaf vliegveld Teuge een tandem parachutesprong gaan maken!
Klaarmaken en op naar het vliegveld, maar eerst een tussenstop bij m’n zus en twee neefjes die zullen meegaan.
Bij aankomst bij het paracentrum worden we ontvangen op het terras van restaurant “De Wolk”. Iedereen is, mede dankzij het mooie weer, erg goed gemutst.
De eerste groep zal rond half tien de tandemsprong maken. De risicoverklaring wordt onder genot van een bak koffie ondertekend en ingeleverd.
De eerste zes springers (waaronder ik) worden kort daarna opgeroepen om in de hangar te verzamelen. We moeten het pak en het harnas aantrekken. Vervolgens krijgen we een droog-oefening en instructies.
Er wordt gepolst wat iedereen het leukst aan de sprong zal lijken. De meesten reageren met het hangen aan de parachute met een mooi, ver uitzicht. Ik kies voor de kick van de vrije val.
Een ieder wordt voorgesteld aan de tandemmaster. De mijne is John, komt oorspronkelijk uit Rotterdam, maar is vanwege zijn passie voor het springen jaren geleden verhuisd naar Teuge. Hij heeft zo’n 15.000 sprongen gemaakt en is naast het individueel springen ook instructeur tijdens de spring-opleidingen voor individuen en tandemmasters. Een hele geruststelling dus om met hem de sprong te maken!
De springers worden nog even strakker in het harnas ingesnoerd door de tandemmasters en kort daarna lopen we naar het vliegtuig.
We zwaaien nog even naar het publiek om vervolgens plaats te nemen in het vliegtuig, de PH-JMP, bijgenaamd de JuMP. Een Cessna Grand Caravan, het grootste en snelste parachutistenvliegtuig van Nederland.
Ik zit als eerste in het vliegtuig en zal dus als laatste ook weer het vliegtuig verlaten. Ik kan niet wachten!
Wanneer iedereen heeft plaatsgenomen blijkt dat er ook een filmreportage wordt gemaakt voor een springer. Het was een cadeautje van zijn vrouw, maar hij wist blijkbaar nog van niets.
Het vliegtuig stijgt op en na een aantal minuten zitten we op 9.000 ft, gelijk aan 3 km hoogte! Het rolluik gaat los…
De eerste tandemsprong van de dag wordt gemaakt. Tandem na tandem verlaat het vliegtuig en plots ben ik aan de beurt.
Benen over de rand, harnas vastgrijpen en hoofd in de nek. Zonder tijd om na te denken zet John af en we verlaten het vliegtuig. We vallen met grote snelheid naar beneden; kicken! De adrenaline giert door het lichaam. 32 seconden later met 200 km/u trekt John aan het touwtje en opent de parachute. Rust…
Jammer dat de vrije val afgelopen is, maar hangend aan de parachute valt het uitzicht zeker niet tegen. Vanwege het prachtige weer kun je kilometers ver kijken. Grote steden als Deventer en Apeldoorn lijken ineens niet zo groot meer. Naar mate we dalen wordt de omgeving steeds duidelijker en ik spot mijn huis. Leuk om dit zo vanaf grote hoogte waar te nemen. Ik mag zelfs meesturen.
Nog een paar laatste instructies en de landing wordt ingezet. We naderen de grond met een vaartje van 60-70 km/u, maar komen uiteindelijk vrij zacht terecht. John koppelt me los en pakt de parachute bij elkaar. Het busje staat al te wachten om ons terug te brengen.
Tijdens de rit wisselen de springers ervaringen uit. Iedereen heeft het erg gaaf gevonden.
We komen terug bij de hangar en ontvangen hier het Tandem Certificaat uit handen van de tandemmasters. Terwijl John zijn parachute alweer aan het prepareren is voor de volgende sprong bedank ik hem voor de geweldige sprong en voeg me weer bij het publiek.
Na de video van de springer gekeken te hebben en de sprong van groep 2 besluit ik, met een geweldig gevoel, naar huis te gaan. Dit ga ik zeker nog eens doen!
Ik wil bij dezen de organisatie van het event, PV Futura, bedanken voor deze onvergetelijke ervaring!